Straling is schadelijk, klopt dat?

 

 Straling is schadelijk, klopt dat?

Bron afbeelding

Ja en nee, dat is volkomen afhankelijk van welke straling en de hoeveelheid van die straling er wordt bedoeld. Radioactieve (gamma)straling is zeer schadelijk in hogere dosis dan normaal (zelfs een aantal moleculen in ons lichaam maken in specifieke scheikundige reacties enige radioactieve straling aan, weliswaar heel weinig en we hebben daar absoluut geen last van, het is zelfs voor het metabolisch functioneren noodzakelijk). Ook UV-straling is bij normale dosis zeer gezond, maar een teveel kan behoorlijke schade aan en in ons lichaam aanrichten.

Ether straling is echter een zeer beladen onderwerp van discussie geworden. Terwijl de een nergens last van heeft, blijkt de ander er doodziek van te worden, hoe kan dat?

EMF, RF, magnetron, WiFi, inductiekoken, smartphone en nog veel meer zouden allemaal schadelijk zijn voor de gezondheid. Regelmatig worden we via het internet blij verrast met artikelen over de grote risico’s die mensen lopen, wanneer ze zichzelf blootstellen aan elektromagnetische straling (EMF) en Radiofrequenties (RF). Hoe zit dat nou eigenlijk?

 

Eerst moeten we een paar dingen vaststellen:

§  De last die sommige mensen ondervinden van EMF en RF is een evident probleem, dat moge duidelijk zijn.

§  Deze klachten uitsluitend verklaren door het psychosomatisch te noemen en het te vatten onder het nocebo-effect is een beetje erg kort door de bocht.

§  Veel mensen lijken echter geen enkele last te ondervinden van EMF en RF.

§  Lang niet iedereen blijkt dezelfde last te ondervinden van EMF en RF.

§  Het algemeen voorkomen van straling in de vorm van EMF en RF zou tot een ongelofelijke toename moeten leiden van verschillende hieraan gerelateerde gevolgen en dat is niet zo.

§  Veel berichten die we over dit onderwerp voorbij zien komen, zijn min of meer kopieën van elkaar en er wordt weinig nieuws geproduceerd.

§  Dikwijls wordt dit soort berichtgeving op websites en blogs gebruikt om als een magneet publiek aan te trekken en zo verdiensten te kunnen genereren.

§  De meeste berichten bevatten geen bewijzen, dan enkele obscure testen uit het grijze verleden, die in der tijd al aanleiding gaf tot veel scepsis en discussies, tot aan rechtszaken toe.

§  Veel berichten gebruiken als bewijs het toenmalige verkoopverbod in de voormalige USSR, terwijl dat feitelijk slechts niet onderbouwde conclusies zijn die iemand ooit heeft getrokken zonder enige wetenschappelijke waarde.

§  Websites als Stop UMTS en Wij Worden Wakker die een veelheid aan feiten publiceren met halve waarheden of conclusies trekken uit allerlei onderzoeksresultaten van dikwijls onwetenschappelijke studies, worden vaak aangehaald en gedeeld.

§  Uitkomsten van testen met andere uitkomsten worden ontkend, genegeerd en verzwegen of zelfs verkeerd geciteerd.

 

Van dit laatste zag ik onlangs nog een frappant voorbeeld.

De vraagstelling ging over de veiligheid van inductie-koken. Uiteindelijk had iemand een betrouwbare site gevonden waarop hierover iets meer werd gezegd:

“Voedsel gekookt op inductieplaten zou een chemische verandering ondergaan waardoor de voedingswaarde grotendeels verloren gaat. Het zou zelfs bepaalde veranderingen in het bloed en het immuunsysteem veroorzaken, wat het risico op kanker en allerlei infectieziekten zou verhogen”.

 

Er werd echter verzuimd om het commentaar op deze stelling weer te geven, dat er nota bene direct onderstaat:

“Voor deze beweringen bestaat geen enkel wetenschappelijk bewijs. Het is nooit aangetoond dat voedsel dat bereid is op de inductieplaat (of in de microgolfoven) van samenstelling zou zijn veranderd, schadelijke stoffen zou bevatten of minder voedingswaarde zou hebben dan conventioneel bereid voedsel, integendeel zelfs. De kortere kooktijd heeft net een positief effect op de voedingswaarde van het voedsel.

Het voedsel neemt slechts de warmte in de pan over, waardoor het voedsel nooit beschadigd kan raken door de inductieplaat en de straling in deze plaat”.

 

Dezelfde website geeft ook antwoord op de prangende vraag of de magnetron nu wel of niet linke soep is en concludeert dat de soep uit de magnetron minder link is dan je zou denken. Sterker nog, de verschillende conventionele bereidingstechnieken in de keuken veroorzaken bekende, maar vaak verzwegen schadelijke bijwerkingen, tot kankerverwekkende aan toe, die bij de magnetron niet voorkomen.

 

Zelf ben ik geen echte voorstander van de magnetron, want lang niet alles vind ik er qua smaak beter op worden, maar een regelrechte tegenstander ben ik ook niet. Dat zal wel aan mijn simpelheid liggen, menig collega zal dit in elk geval absoluut niet met me eens zijn.

 

Struisvogel-wetenschap.

Op zichzelf zou het feit dat de meeste mensen geen enkel probleem ondervinden van EMF of RF of dit niet met zekerheid durven te zeggen, onze nieuwsgierigheid moeten prikkelen.

§  Hoe het komt dat velen geen last ondervinden zou een prangende vraag moeten zijn.

 

Ook het feit dat bij mensen die hier wel hinder van ondervinden, de methoden om dit probleem te tackelen zo wisselend werkt, zou ons moeten verwonderen.

 

In het algemeen wilt men hier eigenlijk weinig of niets over weten en steekt men dus liever de kop in het zand, struisvogel-wetenschap dus. Al eerder verscheen echter een uitgebreid artikel over dit onderwerp, zodat ik dit niet nog eens zachtjes over hoef te doen. De bron is voor velen die in het zogenaamde ‘alternatieve of complementaire circuit werkzaam zijn, eentje die al direct de wenkbrauwen zullen doen fronzen en dit extra sceptisch zullen gaan lezen en dat is alleen maar goed. Het artikel zelf werd ook met enige scepsis geschreven, maar is wel uitermate goed gedocumenteerd.

 

Proefondervindelijk

In mijn praktijk kom ik mensen tegen die al van alles in en om hun huis hebben gerealiseerd om de EMF en RF zoveel als mogelijk te minimaliseren. Telkens blijkt dit slechts tijdelijk te werken en de klachten komen variabel in sterkte en wisselend in regelmatig terug. Dikwijls zie je ook dat deze mensen met speciale meetapparatuur bezig zijn om te kunnen bewijzen dat hun klachten echt hierdoor ontstaan. Het is dus weldegelijk een bestaand probleem, wat of de echte oorzaak dan ook moge zijn.

 

Evident probleem

Laten we wel wezen, er zijn voldoende gedocumenteerde ervaringen die aantonen dat de last die sommige mensen (3% las ik ergens en dat is niet niks) van straling ondervinden groot is. Sommigen zijn volledig geïnvalideerd en leven in volstrekte isolatie en desondanks lijken sommigen daarvan nog steeds niet 100% klachtenvrij. Gelukkig betreft dit slechts enkelingen en is de bovengenoemde 3% de groep die ‘last’ ondervindt.

 

Symptomen die hiermee in verband worden gebracht:

• Allergieën,
• Jeuk,
• Duizeligheid,
• Verhoogde bloeddruk,
• Hoofdpijn,
• Vermoeidheid,
• Onrust,
• Slapeloosheid,
• Spijsverteringsstoornissen,
• Zweetaanvallen,
• Concentratieproblemen
• Leerstoornissen
• Hartkloppingen
• Kanker (vooral hersentumoren en leukemie)
• Ziekte van Alzheimer
• Epilepsie

 

Moeilijke diagnostiek

Bovenstaande lijst bestaat vooral uit algemene symptomen, die zich dikwijls voordoen wanneer iemand wat dan maar ook mankeert. Daarnaast is het altijd uiterst moeilijk, zelfs dubieus om specifieke aandoeningen te relateren aan algemeen voorkomende situaties.

 

Simpel gezegd: Iedereen die eet, overlijdt, de een wat eerder dan de ander. Conclusie: eten is uiterst dodelijk.

 

Een andere is:

Vrijwel iedereen die ouder is dan 60 jaar heeft ooit wel eens ten minste één wortelpunt behandeling gehad. Zo’n behandeling wordt in verband gebracht met onder andere het krijgen van kanker, want op latere leeftijd komt kanker vaker voor, dan op jonge leeftijd en een wortelpuntbehandeling lijkt dan de grootste gemene deler te zijn. Maar dat is ook zo bij gebroken heupen en vele andere geriatrische aandoeningen, maar daarmee wordt het niet in verband gebracht, want iedereen snapt dat zoiets grote flauwekul is.

 

Zo is ook vrijwel iedereen omgeven door straling, de een wat meer dan de ander, dus is het een open deur om bepaalde aandoeningen of symptomen te kunnen relateren aan dit fenomeen…….

 

Het zit tussen de oren?

Uiteraard is het zo dat het nocebo-effect (de stellige verwachting van negatieve effecten op de gezondheid) invloed kan hebben op het veroorzaken van psychosomatische symptomatiek, veroorzaakt door de angst voor straling. Dit is ook uitgebreid onderzocht en inderdaad bleken personen, die hiervoor gevoelig waren, klachten te krijgen zonder dat de apparatuur aan stond. Het vertellen en vragen naar de symptomen bleek al voldoende om deze te krijgen.

 

Zoals zo vaak, iemand met een specifieke klacht kan, net als ieder ander, ook andere klachten krijgen, die echter niets met de eerder vastgestelde klacht te maken hoeft te hebben. Wanneer iemand dus een specifiek probleem heeft, zoals (over)gevoeligheid voor straling (elektromagnetische hypersensitiviteit en elektroallergie), dan gaat dit gepaard met een ongelofelijke grote hoeveelheid aan verschillende symptomen, van zeer algemene symptomen tot meer specifieke. Er zijn echter geen uiterst specifieke symptomen, die uitsluitend bij stralingsgevoeligheid voorkomen, dan alleen bijvoorbeeld bij specifieke straling, zoals röntgen-, UV- en radioactieve straling. Dit maakt het ook gelijk zo moeilijk om exact aan te kunnen geven waar de genoemde klachten vandaan komen.

 

Klachten reëel

Toch is lang niet alles in verband te brengen met het zogenaamde nocebo-effect of te wijten aan psychosomatische symptomen. In mijn praktijk heb ik al verschillende personen gehad die volgens de bioresonantie apparatuur gevoelig bleken te zijn voor EMF en RF en zelf ook aan gaven hier hinder van te ondervinden. Vaker echter zie ik dat de gevoeligheid wel werd gesignaleerd in de metingen, maar niet als zodanig door de persoon zelf werd ervaren. Ook bleek telkens dat de gemeten gevoeligheid per meetmoment verschilde, de ene keer heftiger dan de andere keer. In de loop der tijd verbeterde meestal de gemeten waarden wel, wat voor rekening komt van de behandeling (uiteraard). Zat er echter langere tijd tussen de metingen, bijvoorbeeld een jaar, dan zie je grotere verschillen, meestal negatief.

 

Cholesterol?

Hoewel ik daar geen specifiek wetenschappelijk onderzoek naar heb verricht, viel me in de loop der tijd wel een paar zaken op. Dikwijls bleek er een probleem te zijn met het cholesterol-metabolisme, dus niet met de cholesterolwaarden, maar de verwerking ervan in de membranen van de lichaamscellen, specifieke hormonen, maar ook in de myelineschede. Dit laatste heb ik in een specifiek daartoe samengesteld meetprotocol opgenomen en bij personen met verhoogde gevoeligheid voor EMF en RF telkens toegepast, naast individuele voedingsadviezen.

Na verloop van tijd zie je de weerstand verbeteren en de gevoeligheid voor elektromagnetisme afnemen. Hoewel een en ander uiteraard ook te verklaren zou kunnen zijn met een afnemend nocebo-effect en de verbeteringen wellicht met een placebo-effect, lijkt het er vanuit mijn visie op, dat de verbetering van de myelineschede er zeker toe bijdraagt om de gevoeligheid voor elektromagnetische stralingen te verminderen. Deze personen hadden niets in hun leefomstandigheden veranderd, dus de blootstelling aan straling bleef gelijk.

 

Myelineschede

De myelineschede is de isolatielaag rondom de centrale en perifere zenuwbanen. Hierdoor lekken ze geen onbedoelde spanning naar de omgeving, maar zijn ze ook ongevoelig voor invloeden van buitenaf. De kwaliteit van de myelineschede is wisselend, veroorzaakt door de samenstelling ervan. Die samenstelling van de myelineschede heeft onder andere te maken met de beschikbaarheid van de grondstoffen, maar ook met de biochemische processen die noodzakelijk zijn om de schede te kunnen vormen. Klaarblijkelijk zijn er een aantal factoren, waaronder stress en angst, die invloed uitoefenen op deze processen, waardoor de isolatiewaarde van de myeline kan wisselen in sterkte.

 

Kijk je naar ons zenuwstelsel, dan valt het op dat, indien de isolatiewaarde laag is, het geheel van zenuwbanen kan functioneren als een soort van antenne, waardoor de (over)gevoeligheid voor EMF en RF kan worden verklaard. Ook is hiermee te verklaren dat grote groepen mensen geen hinder ondervinden van de straling, dat de gevoeligheid kan fluctueren, maar zich ook kan herstellen, langdurig en soms slechts tijdelijk.

 

Tegelijkertijd zou dit ook één van de verklaringen kunnen zijn waarom de ene persoon veel gemakkelijker en nauwkeuriger meetuitslagen produceert bij bioresonante metingen, dan de ander.

 

Conclusie

Ondervindt iemand last van omgevingsstraling, dan zou de aanpak tweeërlei kunnen zijn:

• Elimineer zoveel als mogelijk de belastende stralingsbronnen.
• Verbeter in tussentijd de myelineschede.