Ja en nee, dat is volkomen afhankelijk
van welke straling en de hoeveelheid van die straling er wordt bedoeld.
Radioactieve (gamma)straling is zeer schadelijk in hogere dosis dan normaal
(zelfs een aantal moleculen in ons lichaam maken in specifieke scheikundige
reacties enige radioactieve straling aan, weliswaar heel weinig en we hebben
daar absoluut geen last van, het is zelfs voor het metabolisch functioneren
noodzakelijk). Ook UV-straling is bij normale dosis zeer gezond, maar een
teveel kan behoorlijke schade aan en in ons lichaam aanrichten.
Ether straling is echter een zeer
beladen onderwerp van discussie geworden. Terwijl de een nergens last van
heeft, blijkt de ander er doodziek van te worden, hoe kan dat?
EMF, RF, magnetron, WiFi, inductiekoken,
smartphone en nog veel meer zouden allemaal schadelijk zijn voor de gezondheid.
Regelmatig worden we via het internet blij verrast met artikelen over de grote
risico’s die mensen lopen, wanneer ze zichzelf blootstellen aan
elektromagnetische straling (EMF) en Radiofrequenties (RF). Hoe zit dat nou
eigenlijk?
Eerst moeten we een paar dingen
vaststellen:
§
De last die sommige mensen ondervinden
van EMF en RF is een evident probleem, dat moge duidelijk zijn.
§ Deze klachten uitsluitend verklaren door het psychosomatisch te noemen en
het te vatten onder het nocebo-effect is een beetje erg kort door de bocht.
§ Veel mensen lijken echter geen enkele last te
ondervinden van EMF en RF.
§ Lang niet iedereen blijkt dezelfde last te ondervinden van EMF en RF.
§ Het algemeen voorkomen van straling in de vorm van EMF en RF zou tot een
ongelofelijke toename moeten leiden van verschillende hieraan gerelateerde
gevolgen en dat is niet zo.
§ Veel berichten die we over dit onderwerp voorbij zien
komen, zijn min of meer kopieën van elkaar en er wordt weinig nieuws
geproduceerd.
§ Dikwijls wordt dit soort berichtgeving op websites en blogs gebruikt om als
een magneet publiek aan te trekken en zo verdiensten te kunnen genereren.
§ De meeste berichten bevatten geen bewijzen, dan enkele obscure testen uit
het grijze verleden, die in der tijd al aanleiding gaf tot veel scepsis en
discussies, tot aan rechtszaken toe.
§ Veel berichten gebruiken als bewijs het toenmalige verkoopverbod in de
voormalige USSR, terwijl dat feitelijk slechts niet onderbouwde conclusies zijn
die iemand ooit heeft getrokken zonder enige wetenschappelijke waarde.
§ Websites als Stop UMTS en Wij Worden Wakker die een veelheid aan feiten
publiceren met halve waarheden of conclusies trekken uit allerlei
onderzoeksresultaten van dikwijls onwetenschappelijke studies, worden vaak
aangehaald en gedeeld.
§ Uitkomsten van testen met andere uitkomsten worden ontkend, genegeerd en verzwegen of zelfs verkeerd
geciteerd.
Van dit laatste zag ik onlangs nog een
frappant voorbeeld.
De vraagstelling ging over de veiligheid
van inductie-koken. Uiteindelijk had iemand een betrouwbare site gevonden waarop hierover iets
meer werd gezegd:
“Voedsel gekookt op inductieplaten zou
een chemische verandering ondergaan waardoor de voedingswaarde grotendeels
verloren gaat. Het zou zelfs bepaalde veranderingen in het bloed en het
immuunsysteem veroorzaken, wat het risico op kanker en allerlei infectieziekten
zou verhogen”.
Er werd echter verzuimd om het
commentaar op deze stelling weer te geven, dat er nota bene direct onderstaat:
“Voor deze beweringen bestaat geen enkel
wetenschappelijk bewijs. Het is nooit aangetoond dat voedsel dat bereid is op
de inductieplaat (of in de microgolfoven) van samenstelling zou zijn veranderd,
schadelijke stoffen zou bevatten of minder voedingswaarde zou hebben dan
conventioneel bereid voedsel, integendeel zelfs. De kortere kooktijd heeft net
een positief effect op de voedingswaarde van het voedsel.
Het voedsel neemt slechts de warmte in
de pan over, waardoor het voedsel nooit beschadigd kan raken door de
inductieplaat en de straling in deze plaat”.
Dezelfde website geeft ook antwoord op
de prangende vraag of de magnetron nu wel of niet linke soep is en
concludeert dat de soep uit de magnetron minder link is dan je zou denken.
Sterker nog, de verschillende conventionele bereidingstechnieken in de keuken
veroorzaken bekende, maar vaak verzwegen schadelijke bijwerkingen, tot
kankerverwekkende aan toe, die bij de magnetron niet voorkomen.
Zelf ben ik geen echte voorstander van
de magnetron, want lang niet alles vind ik er qua smaak beter op worden, maar
een regelrechte tegenstander ben ik ook niet. Dat zal wel aan mijn simpelheid
liggen, menig collega zal dit in elk geval absoluut niet met me eens zijn.
Struisvogel-wetenschap.
Op zichzelf zou het feit dat de meeste
mensen geen enkel probleem ondervinden van EMF of RF of dit niet met zekerheid
durven te zeggen, onze nieuwsgierigheid moeten prikkelen.
§
Hoe het komt dat velen geen last
ondervinden zou een prangende vraag moeten zijn.
Ook het feit dat bij mensen die hier wel
hinder van ondervinden, de methoden om dit probleem te tackelen zo wisselend
werkt, zou ons moeten verwonderen.
In het algemeen wilt men hier eigenlijk
weinig of niets over weten en steekt men dus liever de kop in het zand,
struisvogel-wetenschap dus. Al eerder verscheen echter een uitgebreid artikel over dit onderwerp, zodat ik
dit niet nog eens zachtjes over hoef te doen. De bron is voor velen die in het
zogenaamde ‘alternatieve of complementaire circuit werkzaam zijn, eentje die al
direct de wenkbrauwen zullen doen fronzen en dit extra sceptisch zullen gaan
lezen en dat is alleen maar goed. Het artikel zelf werd ook met enige scepsis
geschreven, maar is wel uitermate goed gedocumenteerd.
Proefondervindelijk
In mijn praktijk kom ik mensen tegen die
al van alles in en om hun huis hebben gerealiseerd om de EMF en RF zoveel als
mogelijk te minimaliseren. Telkens blijkt dit slechts tijdelijk te werken en de
klachten komen variabel in sterkte en wisselend in regelmatig terug. Dikwijls
zie je ook dat deze mensen met speciale meetapparatuur bezig zijn om te kunnen
bewijzen dat hun klachten echt hierdoor ontstaan. Het is dus weldegelijk een
bestaand probleem, wat of de echte oorzaak dan ook moge zijn.
Evident probleem
Laten we wel wezen, er zijn voldoende
gedocumenteerde ervaringen die aantonen dat de last die sommige mensen (3% las
ik ergens en dat is niet niks) van straling ondervinden groot is. Sommigen zijn
volledig geïnvalideerd en leven in volstrekte isolatie en desondanks lijken
sommigen daarvan nog steeds niet 100% klachtenvrij. Gelukkig betreft dit
slechts enkelingen en is de bovengenoemde 3% de groep die ‘last’ ondervindt.
Symptomen die hiermee in verband worden
gebracht:
- Allergieën,
- Jeuk,
- Duizeligheid,
- Verhoogde
bloeddruk,
- Hoofdpijn,
- Vermoeidheid,
- Onrust,
- Slapeloosheid,
- Spijsverteringsstoornissen,
- Zweetaanvallen,
- Concentratieproblemen
- Leerstoornissen
- Hartkloppingen
- Kanker (vooral
hersentumoren en leukemie)
- Ziekte van
Alzheimer
- Epilepsie
Moeilijke diagnostiek
Bovenstaande lijst bestaat vooral uit
algemene symptomen, die zich dikwijls voordoen wanneer iemand wat dan maar ook
mankeert. Daarnaast is het altijd uiterst moeilijk, zelfs dubieus om specifieke
aandoeningen te relateren aan algemeen voorkomende situaties.
Simpel gezegd: Iedereen die eet,
overlijdt, de een wat eerder dan de ander. Conclusie: eten is uiterst dodelijk.
Een andere is:
Vrijwel iedereen die ouder is dan 60
jaar heeft ooit wel eens ten minste één wortelpunt behandeling gehad. Zo’n
behandeling wordt in verband gebracht met onder andere het krijgen van kanker,
want op latere leeftijd komt kanker vaker voor, dan op jonge leeftijd en een
wortelpuntbehandeling lijkt dan de grootste gemene deler te zijn. Maar dat is
ook zo bij gebroken heupen en vele andere geriatrische aandoeningen, maar
daarmee wordt het niet in verband gebracht, want iedereen snapt dat zoiets
grote flauwekul is.
Zo is ook vrijwel iedereen omgeven door
straling, de een wat meer dan de ander, dus is het een open deur om bepaalde
aandoeningen of symptomen te kunnen relateren aan dit fenomeen…….
Het zit tussen de oren?
Uiteraard is het zo dat het
nocebo-effect (de stellige verwachting van negatieve effecten op de gezondheid)
invloed kan hebben op het veroorzaken van psychosomatische symptomatiek,
veroorzaakt door de angst voor straling. Dit is ook uitgebreid onderzocht en inderdaad bleken
personen, die hiervoor gevoelig waren, klachten te krijgen zonder dat de
apparatuur aan stond. Het vertellen en vragen naar de symptomen bleek al
voldoende om deze te krijgen.
Zoals zo vaak, iemand met een specifieke
klacht kan, net als ieder ander, ook andere klachten krijgen, die echter niets
met de eerder vastgestelde klacht te maken hoeft te hebben. Wanneer iemand dus
een specifiek probleem heeft, zoals (over)gevoeligheid voor straling
(elektromagnetische hypersensitiviteit en elektroallergie), dan gaat dit
gepaard met een ongelofelijke grote hoeveelheid aan verschillende symptomen,
van zeer algemene symptomen tot meer specifieke. Er zijn echter geen uiterst
specifieke symptomen, die uitsluitend bij stralingsgevoeligheid voorkomen, dan
alleen bijvoorbeeld bij specifieke straling, zoals röntgen-, UV- en
radioactieve straling. Dit maakt het ook gelijk zo moeilijk om exact aan te
kunnen geven waar de genoemde klachten vandaan komen.
Klachten reëel
Toch is lang niet alles in verband te
brengen met het zogenaamde nocebo-effect of te wijten aan psychosomatische
symptomen. In mijn praktijk heb ik al verschillende personen gehad die volgens
de bioresonantie apparatuur gevoelig bleken te zijn voor EMF en RF en zelf ook
aan gaven hier hinder van te ondervinden. Vaker echter zie ik dat de
gevoeligheid wel werd gesignaleerd in de metingen, maar niet als zodanig door
de persoon zelf werd ervaren. Ook bleek telkens dat de gemeten gevoeligheid per
meetmoment verschilde, de ene keer heftiger dan de andere keer. In de loop der
tijd verbeterde meestal de gemeten waarden wel, wat voor rekening komt van de
behandeling (uiteraard). Zat er echter langere tijd tussen de metingen,
bijvoorbeeld een jaar, dan zie je grotere verschillen, meestal negatief.
Cholesterol?
Hoewel ik daar geen specifiek
wetenschappelijk onderzoek naar heb verricht, viel me in de loop der tijd wel
een paar zaken op. Dikwijls bleek er een probleem te zijn met het
cholesterol-metabolisme, dus niet met de cholesterolwaarden, maar de verwerking
ervan in de membranen van de lichaamscellen, specifieke hormonen, maar ook in
de myelineschede. Dit laatste heb ik in een specifiek daartoe samengesteld
meetprotocol opgenomen en bij personen met verhoogde gevoeligheid voor EMF en
RF telkens toegepast, naast individuele voedingsadviezen.
Na verloop van tijd zie je de weerstand
verbeteren en de gevoeligheid voor elektromagnetisme afnemen. Hoewel een en
ander uiteraard ook te verklaren zou kunnen zijn met een afnemend nocebo-effect
en de verbeteringen wellicht met een placebo-effect, lijkt het er vanuit mijn
visie op, dat de verbetering van de myelineschede er zeker toe bijdraagt om de
gevoeligheid voor elektromagnetische stralingen te verminderen. Deze personen
hadden niets in hun leefomstandigheden veranderd, dus de blootstelling aan
straling bleef gelijk.
Myelineschede
De myelineschede is de isolatielaag
rondom de centrale en perifere zenuwbanen. Hierdoor lekken ze geen onbedoelde
spanning naar de omgeving, maar zijn ze ook ongevoelig voor invloeden van buitenaf.
De kwaliteit van de myelineschede is wisselend, veroorzaakt door de
samenstelling ervan. Die samenstelling van de myelineschede heeft onder andere
te maken met de beschikbaarheid van de grondstoffen, maar ook met de
biochemische processen die noodzakelijk zijn om de schede te kunnen vormen.
Klaarblijkelijk zijn er een aantal factoren, waaronder stress en angst, die
invloed uitoefenen op deze processen, waardoor de isolatiewaarde van de myeline
kan wisselen in sterkte.
Kijk je naar ons zenuwstelsel, dan valt
het op dat, indien de isolatiewaarde laag is, het geheel van zenuwbanen kan
functioneren als een soort van antenne, waardoor de (over)gevoeligheid voor EMF
en RF kan worden verklaard. Ook is hiermee te verklaren dat grote groepen
mensen geen hinder ondervinden van de straling, dat de gevoeligheid kan
fluctueren, maar zich ook kan herstellen, langdurig en soms slechts tijdelijk.
Tegelijkertijd zou dit ook één van de
verklaringen kunnen zijn waarom de ene persoon veel gemakkelijker en
nauwkeuriger meetuitslagen produceert bij bioresonante metingen, dan de ander.
Conclusie
Ondervindt iemand last van
omgevingsstraling, dan zou de aanpak tweeërlei kunnen zijn:
- Elimineer zoveel als mogelijk de belastende
stralingsbronnen.
- Verbeter in
tussentijd de myelineschede.
